TỰ ĐIỂN TỔNG HỢP
  • Tra từ
  • Các Từ điển khác
    Từ điển Hán Việt Trích Dấn Từ điển Hán Việt Thiều Chửu
    Từ điển Chữ Nôm Trích Dấn
    Đại Nam Quấc Âm Tự Vị Từ điển Hội Khai Trí Tiến Đức
    Phật Quang Đại Từ điển
  • Hướng dẫn
    Hướng dẫn
    Về Từ điển tổng hợp
  • Tài khoản
    Đăng nhập Đăng xuất Đăng ký
  • Quản lý
    Cấu hình tự điển Bảng thuật ngữ Nhập bảng thuật ngữ Xuất bảng thuật ngữ
ANY>>ANY

Đức

paralogismus

Paralogismus

 
Metzler Lexikon Philosophie
Metzler Lexikon Philosophie

Paralogismus

(Fehlschluss; griech. para: gegen; logismos: Schluss), bezeichnet in der traditionellen Logik einen Schluss, bei dem aus wahren Prämissen unbeabsichtigt eine falsche Conclusio unter Verletzung der logischen Gesetze und Regeln gezogen wird. Eine neue Bedeutung tritt bei Kant auf, der den Begriff des transzendentalen P. einführt und ihn vom logischen P. abgrenzt. Dieser besteht »in der Falschheit eines Vernunftschlusses der Form nach... Ein transcendentaler P. aber hat einen transcendentalen Grund, der Form nach falsch zu schließen«, der in der Natur der Vernunft liegt (KrV A 341/B 399). Er bildet den ersten der dialektischen Vernunftschlüsse und schließt auf die Bedingung allen Denkens überhaupt, die selbst unbedingt ist. Dieser P. ist ein Fehlschluss, dessen sich die rationale Psychologie der Schulphilosophie bediente, um der Seele bestimmte Prädikate (z.B. Substantialität, Einfachheit) zusprechen zu können.

RS

LIT:

  • Aristoteles: Topica
  • L. Gabe: Die Paralogismen der reinen Vernunft in der 1. und in der 2. Aufl. von Kants Kritik der reinen Vernunft. Marburg 1954
  • H. Heimsoeth: Ideenlehre und Paralogismen. In: Transzendentale Dialektik. Bd. 1. Berlin 1966
  • I. Kant: Kritik der reinen Vernunft
  • Thomas v. Aquin: De fallaciis. In: Opera omnia. Bd. 13. Rom 1976.