TỰ ĐIỂN TỔNG HỢP
  • Tra từ
  • Các Từ điển khác
    Từ điển Hán Việt Trích Dấn Từ điển Hán Việt Thiều Chửu
    Từ điển Chữ Nôm Trích Dấn
    Đại Nam Quấc Âm Tự Vị Từ điển Hội Khai Trí Tiến Đức
    Phật Quang Đại Từ điển
  • Hướng dẫn
    Hướng dẫn
    Về Từ điển tổng hợp
  • Tài khoản
    Đăng nhập Đăng xuất Đăng ký
  • Quản lý
    Cấu hình tự điển Bảng thuật ngữ Nhập bảng thuật ngữ Xuất bảng thuật ngữ
ANY>>ANY

Việt

demut

khiêm cung

 
Thuật Ngữ Triết - Nhóm dịch triết

quy phục

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

quy thuận

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

sự quy phục

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

sự quy thuận

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

sự ẩn nhẫn

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

sự chịu nhịn

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

sự nhún nhường

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

Đức

demut

Demut

 
Metzler Lexikon Philosophie
Thuật Ngữ Triết - Nhóm dịch triết
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

Demut /[’de:mu:t], die; -/

sự quy phục; sự quy thuận; sự ẩn nhẫn; sự chịu nhịn; sự nhún nhường;

Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

Demut /f =/

sự] quy phục, quy thuận; [sự, tính] ẩn nhẫn, chịu nhịn, chịu nhún, ngoan ngoãn, hiền lành.

Thuật Ngữ Triết - Nhóm dịch triết

Demut

[VI] [tính] khiêm cung

[DE] Demut

[EN]

Metzler Lexikon Philosophie

Demut

Haltung einem Anderen gegenüber, die sich freiwillig, ohne würdelos zu werden, unterordnet, indem sie das Eigene zurücknimmt, um dem Anderen mehr Raum zu lassen. Weder die römische, noch die griechische Antike kennen die D. als Tugend. In der christlichen Tradition ist der Begriff v.a. von Augustin geprägt worden. Die D. ist die Grundlage aller Tugenden und wird mit der Erkenntnis der eigenen Sündhaftigkeit verbunden. Sie geht aber noch darüber hinaus, da sie auch noch in Angesicht des eigenen Wertes die eigene Person für gering achtet. Sie zeigt sich im absoluten Gehorsam Gott und in der Dienstbereitschaft dem Nächsten gegenüber. Christus gilt als Vorbild, da er freiwillig auf die ihm zustehende Würde als Gottessohn verzichtete und »Knechtsgestalt« annahm. Vor allem in der monastischen Tradition wird D. als Selbsterniedrigung und Herabwürdigung der eigenen Person aufgefasst und äußert sich in Bußbereitschaft und Askese. Für viele Autoren nach der Aufklärung ist D. freiwillige Selbstbescheidung, aber mit Achtung vor der eigenen Person.

DL

LIT:

  • E. Zemmrich: Demut. Mnster 2006.