essuyage
essuyage [esqijaj] n. m. Sự lau chùi, essuyer [esqije] V. tr. [25] 1. Lau chùi. Essuyer la vaisselle, les meubles: Lau chùi bát dĩa, dồ dạc. 2. Bóng Chịu, chịu đựng. Essuyer un échéc, un affront: Chịu dụng một thất bại, môt sư lăng nhuc. > Loc. Bóng, Thân Essuyer les plâtres: Đúng mũi chịu sào.