TỰ ĐIỂN TỔNG HỢP
  • Tra từ
  • Các Từ điển khác
    Từ điển Hán Việt Trích Dấn Từ điển Hán Việt Thiều Chửu
    Từ điển Chữ Nôm Trích Dấn
    Đại Nam Quấc Âm Tự Vị Từ điển Hội Khai Trí Tiến Đức
    Phật Quang Đại Từ điển
  • Hướng dẫn
    Hướng dẫn
    Về Từ điển tổng hợp
  • Tài khoản
    Đăng nhập Đăng xuất Đăng ký
  • Quản lý
    Cấu hình tự điển Bảng thuật ngữ Nhập bảng thuật ngữ Xuất bảng thuật ngữ
ANY>>ANY

Việt

mitleid

trắc ẩn

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

thương xót. thương hại

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

thông cảm

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

lòng trắc ẩn

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

lòng thương xót

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

lòng thương hại

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

sự thông cảm

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

Đức

mitleid

Mitleid

 
Metzler Lexikon Philosophie
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

kein Mitleid haben

lạnh lùng, nhẫn tâm.

Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

Mitleid /das; -[e]s/

lòng trắc ẩn; lòng thương xót; lòng thương hại; sự thông cảm;

kein Mitleid haben : lạnh lùng, nhẫn tâm.

Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

Mitleid /n -(e)s/

lòng] trắc ẩn, thương xót. thương hại, thông cảm; [lài, lòng, nỗi] chia buồn, phân ưu.

Metzler Lexikon Philosophie

Mitleid

ein auf den Mitmenschen gerichtetes Gefühl, das von dessen Leiden inspiriert ist mit dem Ziel zu helfen; Zentralbegriff der Ethik, der ebenso in der indischen Philosophie und Religion auftaucht wie in der griech. Antike anhaltend diskutiert wird. Dabei verwendet Aristoteles das M. (eleos) an verschiedenen Stellen seiner Ethik und in der Poetik, wo es auch zum Grundbegriff der tragischen Wirkung erklärt wird und dann bis ins 18. Jh. (Mendelssohn, Lessing) eine unablässige Diskussion im Bereich der Poetik in Gang gesetzt hat (Katharsis). Im Christentum, vor allem bei Augustinus und Thomas, gehört das M. zur Tugend der Barmherzigkeit und zum Bestandteil der Nächstenliebe; die Aufklärungsphilosophie (Wolff) greift diesen Gedanken erneut auf, kritisiert zugleich aber auch, so Kant, die Ambivalenz eines Affekts, der nicht zum Bestimmungsgrund wirklichen moralischen Handelns tauge. Schopenhauer rückt das M. wieder in den Vordergrund und erklärt es zum Prinzip und Fundament der Ethik, was die harsche Kritik Nietzsches, der darin nur ein Zeichen der Dekadenz bzw. »Degenerescenz« der Gattung zu erkennen glaubte, herausgefordert hat. Im 20. Jh. erfährt die Mitleidskategorie bei Scheler, Adorno und G. Anders (Steigerung des Mitleidsempfindens als kategorischer Imperativ) sowie in den Überlegungen von W. Marx im Anschluss an Heidegger und von H. Jonas zu einer neuen ökologischen Ethik eine ausführliche Behandlung.

WJ

LIT:

  • G. Anders: Die Antiquiertheit des Menschen. 2 Bde. Mnchen 1956/1980
  • H. Jonas: Das Prinzip Verantwortung. Frankfurt 1979
  • W. Marx: Ethos und Lebenswelt. Mitleidenknnen als Ma. Hamburg 1986
  • L. Samson: Mitleid. In: HWPh. V (1980). Sp. 14091416
  • A. Schpf: Wohlwollen. In: Lexikon der Ethik. Hg. v. O. Hffe. Mnchen 41992. S. 314 f.