TỰ ĐIỂN TỔNG HỢP
  • Tra từ
  • Các Từ điển khác
    Từ điển Hán Việt Trích Dấn Từ điển Hán Việt Thiều Chửu
    Từ điển Chữ Nôm Trích Dấn
    Đại Nam Quấc Âm Tự Vị Từ điển Hội Khai Trí Tiến Đức
    Phật Quang Đại Từ điển
  • Hướng dẫn
    Hướng dẫn
    Về Từ điển tổng hợp
  • Tài khoản
    Đăng nhập Đăng xuất Đăng ký
  • Quản lý
    Cấu hình tự điển Bảng thuật ngữ Nhập bảng thuật ngữ Xuất bảng thuật ngữ
ANY>>ANY

Việt

tabu

kiêng

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

prâd cấm kỵ

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

kiêng kị

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

tiếng hèm

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

tiéng húy.

 
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

cấm kỵ

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

điều tránh né

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

điều kiêng kỵ

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

điều cấm đoán

 
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

Đức

tabu

Tabu

 
Metzler Lexikon Philosophie
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế
Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương
Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

das ist ihm tabu

nó không đụng chạm tói đều này.

Từ điển Đức Việt - Nguyễn Thu Hương

tabu /[ta'bu:] (indekl. Adj.)/

cấm kỵ; kiêng;

Tabu /das; -s, -s/

(Vôlkerk ) điều tránh né; điều kiêng kỵ;

Tabu /das; -s, -s/

(bildungsspr ) điều cấm đoán;

Tự điển Đức việt Nguyễn Văn Tuế

tabu /(tábu) a/

(tábu) a prâd cấm kỵ, kiêng; das ist ihm tabu nó không đụng chạm tói đều này.

Tabu /(Tábu) n -s, -s/

(Tábu) sự, điều] kiêng, kiêng kị, tiếng hèm, tiéng húy.

Metzler Lexikon Philosophie

Tabu

Der Begriff stammt aus dem Polynesischen und kann als ungeschriebener Gesetzeskodex gelten, der die religiösen, politischen, moralischen und sozialen Verhältnisse in Stammesgesellschaften regelt. In ihm symbolisiert sich das »besonders Gemerkte« oder »zu Merkende«, auch: das Verbotene; z.B. das Inzesttabu und das Tötungstabu. Seine Herkunft ist unbekannt; es bedarf keiner Begründung. Im Falle der Übertretung wird die Strafe oft einer inneren, automatisch wirkenden Einrichtung überlassen. Von den Personen, Gegenständen, Zuständen, Örtlichkeiten und Handlungen, die mit einem T. versehen sind, geht eine bes. Kraft aus (Mana), die die Schutzverhältnisse sichert. In ihm verkörpert sich nicht nur die Macht in ihrer gegensätzlichen Qualität des Heiligen und des Unreinen; es verweist auch auf die Ohnmacht derer, die dem T. unterworfen sind. Somit ist die Anziehung, die vom T. ausgeht, wie das T. selbst, ambivalent. – Freud führt diese Doppeldeutigkeit in seiner kulturtheoretischen Schrift Totem und Tabu, in der er über die Aufklärung der psychologischen Bedeutung des T.s hinaus eine Erklärung für die Genese der Moral formuliert, zurück auf eine innere Gefühlsambivalenz: Die Autorität wird zugleich geliebt und gehasst. In der Institution des T. soll der destruktive, die Gemeinschaft bedrohende Aspekt sozialisiert, d.h. sowohl gebunden, als auch gebannt werden. Demnach lässt sich z.B. die Gottesverehrung als idealisierte Kehrseite des Hasses erklären, der von der Ohnmacht gegenüber der (all) mächtigen Autorität hervorgebracht wird und durch den sich die Errichtung eines vernünftigen Sittengesetzes nach wie vor legitimiert.

EF

LIT:

  • J.G. Frazer: Der goldene Zweig. Bd. 1. Frankfurt 1977
  • S. Freud: Totem und Tabu (Studienausgabe Bd. 9. Frankfurt 196975)
  • K.-H. Kohl: Fetisch, Tabu, Totem. In: B. Gladigow/H. G. Kippenberg (Hg.): Neue Anstze in der Religionswissenschaft. Mnchen 1983. S. 5974
  • H. Webster: Taboo. New York 1973.