dulden /[’düldan] (sw. V.; hat)/
chịu đựng;
cho phép;
bằng lòng (zulassen, gelten lassen);
Ausnahmen werden nicht geduldet : không chấp nhận những trường hạp ngoại lệ.
dulden /[’düldan] (sw. V.; hat)/
(geh ) cam chịu;
lặng lẽ chịu đựng;
chịu khổ sở;
er duldet, ohne zu klagen : ông ta cam chịu mà không một lờị than vãn.
dulden /[’düldan] (sw. V.; hat)/
(geh ) (seltener) gánh chịu (erdulden);
sie musste viel Leid dulden : bà ấy phải gánh chịu nhiều nôi đau khổ.